Fête des châtaignes 2012 Villardonnel

Ik weet dat u er met smart op hebt zitten wachten; hét verslag van hét evenement van het jaar! T duurde even vanwege onze onverwacht uitstapje naar Nederland, plus dat ik weer eens té veel foto’s had gemaakt, en dus té veel moest uitzoeken, maar nu is het dan eindelijk zover. Komt ie!

We waren als gezin toch wat gespannen die zaterdag, ik bedoel, ons eerste feest in ons nieuwe dorp, wat stond ons te wachten?  Daarbij kwam natuurlijk ook het feit dat mijn Hollandse appeltaarten de volgende dag verkocht zouden worden, om geld in te zamelen voor de school… Dus. Geurde het hele huis naar appeltaart en waren Jo en de kids met het kwijl langs hun kin niet uit de keuken te slaan, terwijl in het dorp de opbouw voor het feest in volle gang was. Als u op de foto’s klikt kunt u ze groter bekijken!

Zo rond t einde van de middag was het zover. We liepen naar het plein met de bar waar het al een gezellige boel was, verschillende mensen stonden gezellig te keuvelen met glaasje wijn of bier, terwijl de lucht zich vulde met rook en geur van de kastanjes die vrolijk lagen te poffen in hun bak. Voor 2 euro kreeg je ze vers in een krantenzakje en geloof me, ze waren lekker!

Ik stond mij natuurlijk al zwaar te verheugen op de aangekondigde, traditionele soupe aux choux, (koolsoep)  maar moest geduld hebben, dat zou pas s ’avonds om acht uur gebeuren..Niet erg hoor, we hebben ons prima vermaakt met een wijntje, muziekoptredens op het plein, een heus riddergevecht, een wijntje, kletspraatje hier en daar, nog een wijntje en eh…nog een wijntje.

Voor je t weet is t zo acht uur. Het repas (maaltijd) werd gehouden in het foyer. Acht euro entree, de kleintjes gratis. Door de gang, langs de bar waar de dames en heren van Villardonnel, inclusief de burgervader de soep stond uit te delen. Kwestie van aanschuiven en aanpakken, door lopen naar de grote tent, zitten en eten. Een wijntje mocht je gewoon tappen uit het vat, zoveel je wilde.  Meer moet dat niet zijn.

Het leuke is dat je aanschuift bij mensen die je niet kent, maar dan al gauw gezellig aan de babbel raakt, een betere manier om je Frans te oefenen is er niet, een betere manier om te integreren ook niet! De soep was lekker, heel machtig, kool, aardappelen, varkensvlees, en een flinke hand geraspte kaas erover. Stevig en verwarmend! ( en een goede bodem voor de wijn….) Het geheel werd gezellig opgeluisterd door de bodega van Villardonnel, die ik natuurlijk al had horen  oefenen een paar weken lang, maar het zo te zien is toch wel bijzonder! Ik geloof niet dat ik er een cd van ga kopen, maar het past wel bij dit feest en de folklore van de streek. Leuk dat t in ere wordt gehouden!

Na de maaltijd gaat het feest door in de grote zaal van de foyer. Op het podium spelen muzikanten  folklore muziek met moderne instrumenten, en binnen no time staat half het dorp op de dansvloer, heel bijzonder, want het zijn oude volksdansen die ze dansen, niks jaren 70, 80 en 90, nee, echt pasjes en draaitjes en walsjes uit vervolgen tijden, die je elders nog wel door professionele volksdansers kunt zien uitvoeren. Hier doen de bewoners ze, en je mag gerust meedoen; gewoon in de kring en hup! Ze laten je wel zien hoe het moet. Zoë heeft met een big smile meegedaan en die smile zat er nog op toen ze uren later in haar bed lag. Ook Jo heeft op de dansvloer gestaan, maar dat had meer te maken met de wijn dan met integratie vermoed ik… 

Dag 2

De dag van de straat markt. Jammer dat het miezerde, maar ach, dat namen we maar voor lief. Een beetje nerveus bracht ik de appeltaarten naar de kraam, drie grote, één kleintje had ik achterover gedrukt en aan mijn gezin gevoerd, we moesten  tenslotte wel even testen qua smaak, en ik denk als ik weer appeltaart  aan hun neus voorbij had laten gaan, ik een zware week had gehad. Hij werd goedgekeurd! Nu de Fransen nog…

Een uurtje nadat we de taart naar de kraam hadden gebracht gingen we polshoogte nemen….Uitverkocht!! De mama’s van school hadden m ook gegeten en waren vol lof, hij was lekker! Pfieuw…. Na een paar rondjes over de markt, waar allemaal regionale producten te koop waren, en waar je middeleeuwse activiteiten kon doen, heb ik ook nog even achter de kraam gestaan, koffie en thee verkopen en taarten, cakes en koekjes. Leuk om te doen! 

Nog even een broodje gegrild lam eten, een goede fles olijfolie uit de streek kopen, en uien, knoflook en specerijen. Doordat he harder ging regenen was het allemaal rond vijf uur gedaan.

Conclusie:

Een heel bijzonder, leuk evenement. Je voelt de geschiedenis van dit land van Katharen, de liefde van de mensen voor hun cultuur, de trots voor hun land, het respect voor hun tradities. Prachtig dat de folklore hier nog zo leeft! Heel tof om mee te maken!