Voorlopig voor het laatst…

….een berichtje over Zoë. Ik bedoel, het gaat goed, ze is vandaag al 3 keer uit bed geweest, eet weer bijna als vanouds (bootwerkers stijl) en gaat voorzichtig naar de wc. Wat een veerkracht heeft dat kind, ik sta vol bewondering te kijken naar wat dat lijfje kan hebben en wat ze allemaal alweer doet. Let’s face it, als wij als volwassenen dit hadden moeten ondergaan dan hadden we heel zielig 6 maanden klagend en zielig in de ziektewet gezeten. Dit kind lacht, –gisteren iets te hard, dat deed pijn…- troost haar geschrokken grote zus terwijl ze zelf helemaal ellendig is, doet alles wat dokters en zusters haar vragen, zonder ook maar één klacht. Ik heb een superhelden kind. Een mega kanjer. Een wonderkind. Voilà. Gelukkig wel eentje die af en toe stout is, een driftbui krijgt, scheten laat en de kont tegen de krib kan gooien. Wat ben ik trots op mijn meid. Nu maar lekker genezen, en dan zo snel mogelijk weer terug naar La Douce.

Zoë, (en wij natuurlijk) willen iedereen hartelijk danken voor alle lieve berichtjes, belangstelling en meeleven met haar en ons, dat heeft erg goed gedaan! Een dikke kus en knuffel van haar aan iedereen! Merci!