Onverwacht bezoek

Het is zaterdag avond. Je zit lekker in je ouwe joggingbroek onderuit gezakt met je voeten onder je kont op de bank te chillen na een hectisch dagje, want ‘s morgens was je vroeg op, husband halen van de airport.T was een beetje vreemde start van de dag, de stroom was ‘s nachts uitgevallen in het dorp dus: Geen koffie bij het opstaan. Wattig rijd je naar Carca, sleept je ega naar de markt voor een bak koffie en de benodigde verse groenten en fruit want morgen, zondag, komen er Franse gasten die graag mee willen eten. ‘S middags heb je ergens in de Montagne nog een kekke buffetkast weten te scoren die een paar weken geleden al naar je stond te lonken. Ook heb je het laatste rondje rond de B&B kamers gemaakt, een pluisje stof weggeblazen, nog even een doekje over wastafel en toilet. Genietend van je wijntje op deze niet meer zo vroege zaterdagavond gaap je nog eens ongegeneerd terwijl je met een half oog kijkt naar de Franse versie van The Voice als plots de huistelefoon gaat. Dochter trekt een sprint en neemt op. Voor jou Ma, tis Frans. Nu ken ik helemaal geen Frans, en het is ook niet iemand die Frans heet, maar zo gaat t afschuifsysteem in huize Schuurman, zodra er Frans wordt gesproken aan de foon is t voor mij. Chickens. Ik luister naar een geagiteerd vrouwspersoon die vertelt dat ze de weg naar onze  B&B niet kan vinden. Excuse moi? Ze vertelt t nog eens. “Hoe bedoelt u?” Vraag ik onnozel. De stem klinkt nu een pietsje geïrriteerd. Wij hebben een kamer besproken bij u voor vanavond en staan op t dorp en kunnen het niet vinden. “Vanavond? Nee hoor”, zeg ik, compleet van mijn a propos, “Morgenavond!” De stem van de vrouw uit wat Franse .. ehm.. uitdrukkingen en de lijn gaat tuut tuut tuut. Verbouwereerd kijk ik naar echtgenoot, we snappen er niets meer van. Weer gaat de telefoon. Dit keer een Meneer. Kalm legt hij uit dat hij vanmorgen een kamer heeft geboekt voor vanavond. Ik zeg hem vriendelijk hoe hij moet rijden en dat ze welkom zijn, ook al heb ik geen boeking binnen gekregen. In recordtempo worden er t-shirts in broeken gepropt, glazen geruimd en asbakjes geleegd, haren gefatsoeneerd. Er komen gasten! Bij het verwelkomen van de gasten propt Mademoiselle haar iphone onder mijn neus: Kijk, de boeking! Ik geloof haar op haar woord, echt waar, alleen heb ik m niet gekregen. Dan begint ons wat te dagen…. De stroomstoring!! Een paar keer vandaag was de stroom uitgevallen in t dorp waardoor natuurlijk ons internet signaal het ook niet deed! Merde! Na de uitleg aan de gasten en een drankje on the house is het ijs gebroken. Eind goed, al goed.  ( de volgende morgen om 7 uur kwam de boeking binnen….)