Klikkerdeklik

U heeft ze ongetwijfeld voorbij zien komen, sowieso bij elk bericht wat ik hier plaats, en anders op facebook of via een linkje hier en daar: Foto’s. Ik schrijf pas mijn blogpost als ik eerst een geschikte foto heb. Eerder niet. Die foto moet uitdrukken waar het in het stukje over gaat, wat ik daarbij voel. Het is dan ook 99,99 % eigen werk wat ik plaats, ik geloof niet zo in het ‘lenen’ van andermans werk plus ik vind het leuk om mijn eigen verhaal te kunnen illustreren. Ik heb inmiddels zo’n 20.000 kiekjes op mijn externe schijf staan, en nog een hele zooi op de harde schijf van mijn pc. Hoe is dit ooit zover kunnen komen? Wel, ik kreeg voor de kerst, zo’n 4 jaar geleden een camera van mijn husband, ik had wel eens aangegeven dat t me wel leuk leuk, fotograferen. En handig. Want die mooie tatoeages die hij zet moesten op de foto, voor de website enzo, een portfolio ging ik maken voor hem, en de maandelijkse reclame in het huis aan huis blad kon ook wel opgeleukt worden met een kiekje hier en daar. Het nuttige met het aangename verenigen zeg maar. Ik ging mij wat verdiepen, nam een abonnement op een fotoblad, struinde uren het internet af en opende een account op FLICKR. Het hek was van het spreekwoordelijke dam. In de loop der tijd kwamen er wat lenzen bij, wat software, een grotere fototas. Les heb ik nooit gehad, ik klungel maar wat. Ik was natuurlijk helemaal vereerd toen er eens een foto in het fotoblad gepubliceerd werd, moi, Elly, mijn foto! En later nog eens een keer! Toen werden er opeens foto’s geselecteerd door GETTY IMAGES, een internationale online beeldbank, een soort database voor foto’s waar bedrijven foto’s kunnen aanschaffen voor allerlei doeleinden zoals bv reclame.  verkoopt je  foto via Getty, dan krijg je daar een percentage van. Dat kan variëren van een paar cent tot tientallen dollars. Inmiddels heb ik zo’n 150 foto’s op Getty staan, en sinds ik in Frankrijk woon en weer veel bezig ben met fotograferen zijn er al 55 nieuwe foto’s geselecteerd. Er zijn het afgelopen jaar dat ik bij Getty was ook foto’s van mij gekocht, door reclame bureaus over de hele wereld. Het is moeilijk te vinden waar ze voor zijn gebruikt, vaak is het voor tijdschriften, maar ik heb er een paar achterhaald:

Ik ben wel eens gevraagd  fotoshoots te doen, met mensen,  heb dit ook gedaan, maar ben erachter dat dat niet echt mijn ding is, ik ben veel te bang dat de verwachtingen te hoog zijn, en mijn ervaring te klein. Mijn camera gaat eigenlijk altijd met me mee, mijn arme gezin heeft al heel wat keren moeten wachten op me omdat ik weer eens een grassprietje van dichtbij of een vergane deur vast moest leggen. Heerlijk, ik ben echt in mijn element als ik lekker met mijn plaatjes mag klungelen!