Alleen

Vanmorgen vertrokken man en zoonlief als laatste in de rij van familie, vrienden en B&B gasten weer “huiswaarts”. Kinderen zijn naar school en zo ben ik voor het het eerst in ruim 2 weken weer even helemaal alleen. Lekker. T is ook wel even wennen na 7 maanden leven in een stil coconnetje met hier en daar een logeetje naar de drukte van afgelopen weken. Maar eerlijk is eerlijk: Ik heb ervan genoten! ‘S morgens vroeg verse stokbroodjes en croissantjes halen en de ontbijttafel dekken, wachten op de eerste échte’ B&B gasten en dan met die mensen gesprekken voeren in een mengeling van drie talen omdat je hoofd vol Frans zit en Duits dan even heel onwennig is. Kwam gelukkig helemaal goed na een uurtje of wat, maar moet hilarisch hebben geklonken. Gasten die spontaan besloten de twee dagen gezellig mee te blijven eten zodat ik voor het eerst in mijn leven voor vreemden heb mogen koken. Geweldig! De borden waren schoon leeg, dus dat zie ik dan maar als een complimentje. Verder waren onze vrienden Paola en Patrick op bezoek, even een weekje bijkletsen,lachen, een uitje hier en daar en een wijntje/ biertje of twee.. Gisterenavond de Engelse eigenaar en zijn vrouw over de vloer gehad voor een etentje, werd een gezellig latertje. 

Er zijn paas eieren gezocht op een heus wijnchateau, onze kids aangemoedigd bij de jaarlijkse sportdag, regenbogen gespot boven Mazamet, tafels geschuurd en geverfd en geverfd en geverfd en opnieuw geverfd, want Franse verf lijkt wel heel anders te zijn… En manlief heeft een gruwelijk tof pannenrek voor me gefabriceerd van een oud chateau raam voor boven mijn keuken blok. Eindelijk een plekkie voor mijn oude bakblikken!

Dus. Ik ben happy, manlief wat minder want die wilde helemaal niet meer terug na afgelopen woensdag met 18 graden in de tuin hier te hebben vertoefd maar er mot brood op de plank. Soit.

Morgen komt mijn moeder gezellig een weekendje, even over de markt in Carcassonne, een vide greniertje hier en daar, een kaasje, wijntje en vast een hoop slap ouwe h**ren.